کاربرد GIS در بررسی پراکنش عناصر بالقوه سمی در خاک استان مرکزی

پژوهش حاضر با هدف تعیین غلظت و منابع احتمالی، نقشه‌سازی توزیع مکانی، تعیین نقاط داغ آلودگی و ارزیابی خطر  عناصر بالقوه سمی، در خاک‌های سطحی استان مرکزی به وسعت ۲۹٬۵۳۰ کیلومترمربع و با استفاده از GIS، انجام گرفت. این امر با محاسبه و نقشه سازی شعاع‌های آلودگی برای تک تک عناصر و منابع مربوطه آلودگی انجام پذیرفت. همچنین برای تجزیه و تحلیل نقشه‌های توزیع مکانی عناصر سمی بالقوه از نقشه‌های کاربری زمین و بافت خاک استفاده شد.از آنجا که آرسنیک، کروم و نیکل منشأ صنعتی، کادمیوم و سرب بیشتر منشاً شهری و جیوه منشأ طبیعی دارند،نقاط معنی‌دار داغ آلودگی به‌‌طور عمده در ناحیه شهری، صنعتی و شهرک‌های صنعتی واقع شده بودند.  نتایج ارزیابی خطر ضمن بیان جایگاه عناصر در آلودگی خاک، نشان داد که حدود  %25منطقه مورد مطالعه پتانسیل آلودگی شدید تا متوسط دارد و کمتر از 10 درصد منطقه فاقد هرگونه پتانسیل آلودگی است.